درماتیت سبورئیک

پیشگفتار:

بیماری درماتیت سبورئیک، یک بیماری پوستی است که ناشی از التهاب پوست (itis از derm یعنی پوست) و اختلال در غدد سباسه در لایه‌ی درم پوست (سبوم) است. این غدده سباسه مسئول تولید چربی برای حفظ مرطوب نگه‌داشتن و سلامت پوست هستند. اگر تولید چربی از حد طبیعی بیش‌تر یا کم‌تر شود، ممکن است به علائم درماتیت سبورئیک منجر شوند.

انواع درماتیت سبورئیک:

این بیماری دو نوع دارد: نوزادی و بالغین.

در نوزادی، علائم اغلب در حدود ۳ ماهگی شروع می‌شوند و اغلب در اثر ترشح زیاد غدده سباسه به وجود می‌آیند. این نوع از بیماری معمولاً بهبود پیدا می‌کند و مزمن نیست.

در بالغین، درماتیت سبورئیک معمولاً بیشتر در آقایان از خانم‌ها دیده می‌شود و به عنوان یک بیماری مزمن خفیف شناخته می‌شود. عواملی مانند استرس، خستگی، و تغییرات در سطح چربی پوست ممکن است به تشدید علائم این بیماری منجر شوند. برای کنترل علائم درماتیت سبورئیک، توصیه می‌شود استرس را کاهش دهید و روزانه مدیتیشن انجام دهید، ورزش منظم داشته باشید، خواب کافی بخوابید و روزانه به نقاط استرس زندگی خود پردازید.

علائم بالینی در درماتیت سبورئیک به شرح زیر می‌باشد:

– خستگی و استرس می‌تواند باعث تشدید علائم بیماری شود. بنابراین، توصیه می‌شود که بیماران تا حد امکان آرامش حاکمیت کنند و از استرس دوری کنند.

– در شرایط فعلی که دوری از استرس به‌شدت سخت است، می‌توان با راهکارهای زیر بهبود را مشاهده کرد:
1. انجام روزانه مدیتیشن.
2. ورزش منظم.
3. خواب کافی و منظم.
4. یافتن راه‌های خود برای دوری از استرس.

– تحقیقات نشان داده‌اند که نور آفتاب می‌تواند تشدید علائم بیماری را افزایش دهد. بنابراین، بیماران تا حد امکان از نور آفتاب دوری کنند.

نقاط بدن در درماتیت سبورئیک:

درماتیت سبورئیک ممکن است در نواحی مختلف بدن ایجاد شود. به عنوان مثال:

– سر: شوره سر به سرعت‌ترین علامت این بیماری است. همچنین، در برخی افراد ممکن است ریزش مو رخ دهد که بعداً قابل برگشت باشد. همچنین، پوست پشت گوش نیز ممکن است به شکل پوسته‌پوسته باشد.

– صورت: در ناحیه‌ی صورت، معمولاً بین ابروها، اطراف بینی و ناحیه‌ی ریش، علائمی همچون قرمزی و پوسته‌پوسته شدن مشاهده می‌شود. اگر شخص معمولاً ریش داشته باشد و از اصلاح آن خودداری کند، در مواقعی که ریش را بگذارد، ممکن است علائم درماتیت سبورئیک ظاهر شود. همچنین، بلفاریت (التهاب پلک) نیز می‌تواند رخ دهد و منجر به ریزش مژه‌ها شود.

– تنه: در نواحی تنه و بین دو کتف از است و شایع‌ترین فرم آن حالت Petaloid است.

– نواحی چین‌دار: به علت تعریق، این نواحی ممکن است عفونت ثانویه ایجاد کنند. نواحی معمول شامل ناحیه‌ی آگزیلاری (زیر بغل)، زیر سینه، ناف، کشاله ران، ناحیه‌ی مقعد و اندام تناسلی زنانه می‌شوند.

درمان درماتیت سبورئیک: 

درمان درماتیت سبورئیک معمولاً شامل داروهای ضد قارچ و داروهای ضد التهاب (کورتیکواستروئید‌ها) است. انتخاب درمان بستگی به شدت علائم و تشخیص پزشک دارد. در مواردی که درمان معمولی موجب مقاومت شود، ممکن است نیاز به تغییر رژیم درمانی باشد. همچنین، برای افرادی که علائم بیماری مزمن و مزاحم دارند، مشورت با پزشک پوست و پزشک متخصص درمان‌های پوستی توصیه می‌شود.- برخی داروها ممکن است علائم شبیه به درماتیت سبورئیک ایجاد کنند، به عنوان مثال:
1. متیل دوپا: دارویی که برای کنترل فشار خون در دوران بارداری، درمان پارکینسون و … استفاده می‌شود.
2. سایمتدین: دارویی H2 بلاکر که برای کنترل ترشح اسید معده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
3. کلروپرومازین: نوعی داروی اعصاب.

نتیجه‌گیری:

درماتیت سبورئیک یک بیماری پوستی مزمن و شایع است که علائمی مانند شوره سر، قرمزی و پوسته‌پوسته شدن پوست را ایجاد می‌کند. علائم این بیماری تحت تأثیر عواملی مانند استرس و تعریق قرار می‌گیرند. برای کاهش علائم، توصیه می‌شود از روش‌های مدیتیشن، ورزش منظم، خواب کافی، و مدیریت استرس استفاده کنید.

نکات مهم دیگر در مدیریت بیماری شامل دوری از نور آفتاب و شناخت دقیق علائم در بخش‌های مختلف از بدن، از جمله سر، صورت، تنه، نواحی چین‌دار و ناحیه‌های زیر بغل، زیر سینه، ناف، کشاله ران، ناحیه مقعد و اندام تناسلی زنانه می‌باشد.

درمان درماتیت سبورئیک شامل داروهای ضد قارچ و داروهای ضد التهاب می‌شود. توصیه می‌شود با پزشک متخصص پوست مشورت کنید تا بهترین رژیم درمانی برای شما تعیین شود. در مواردی که مقاومت به درمان ایجاد شود، باید از نظر HIV برسی شوید.

با پیروی از توصیه‌های پزشک و مراقبت منظم از پوست، می‌توان به مدیریت بیماری و کاهش علائم آن کمک کرد.